Señor que vives e reinas,
dentro do meu corazón,
fai co mirar ás estrelas,
avive a miña ilusión,
ó albiscar Túa Faz entre elas,
mirándome en compaixón,
cativa en teimudas penas,
tan escasas de fruición,
como ornadas de fenóns,

                I

Señor , Rei do universo,
da humanidade , Señor,
quen poidese darche un beixo,
do Teu Ser ,recibir calor,
sentíndo doce embeleso ,
no meu corazón feito amor,
dor , na cal eu me fenezo,
sen chegar, fenecerme Señor,
do sustento do meu fervor,

            II

Señor , Almo no meu corpo,
a Luz da miña vida, Señor,
falo Contigo e non podo,
oi-la Túa voz de amor,
Divina voz  que eu degoxo,
a meu corazón na dor,
relevos de desconsolos,
lanzales no seu fervor,
cobizosos da Túa Faz de amor,