EPÍLOGO

Hoxe estou aquí, cheo da túa mar prometida,
Náufrago no teu epicentro de alma e sal.

Cósmico bebedor da túa seiva dóce,
Dipsómano convicto da zume dos teus beixos.

Hoxe estou aquí, co meu sangue cheo do leite
Da galaxia xacobina viva no teu corpo.

Ateigado o meu nome de todos os teus nomes,
Vivo, e sen pasado; colmado de futuro.

Mergullado eterno na cerna do teu amor.

A derradeira expulsión do paradiso perdido